Rio is niet de enige plek met een carnaval dat u voor altijd zult herinneren
Over de hele wereld hebben de meeste hedendaagse carnavals hun wortels in antieke Romeinse of Griekse festivals of christelijke religieuze tradities. De christelijke vastenperiode, die de verhalen van het evangelie van Jezus herdenkt die 40 dagen en 40 nachten in de wildernis verbleef, betekent dat mensen niet rijk voedsel vol vet en suikers of zuivel eten en vlees laten staan.
Dat betekent, om deze overgangsperiode te markeren, dat alle rijke levensmiddelen en dranken moesten worden weggewerkt voordat de vastenperiode begon, hetgeen resulteerde in een enorm feest omdat de hele gemeenschap alle voedselvoorraden opat. Dit wordt gezien als de oorsprong van carnaval.
Carnaval in Rome circa 1650 - Johannes Ligelbach
Van het bureau van toerisme van Curaçao:
Eerst hielden de rijke plantage-eigenaren, handelaren en zakenmensen van het Caribische gebied luxe feesten naar voorbeeld van de sociale bovenlaag in hun respectievelijke moederlanden. Ze kleedden zich deftig aan, droegen pruiken en maskers.
De slaven en hun afstammelingen hielden hun eigen kleine carnavals in hun achtertuin met hun eigen rituelen, kostuums en folklore. Soms imiteerden ze het gedrag van hun bazen op de gemaskerde ballen.
Naarmate ze meer vrijheden kregen om zichzelf uit te drukken, nam de werkende klasse hun feesten mee de straat op.
In de loop der jaren werd deze vorm van carnaval vieren steeds uitgebreider en al snel populairder dan de danspartijen die werden gehouden in gesloten gemeenschappen, zoals het straatfestival in Trinidad, dat hieronder is afgebeeld.
In Curaçao, Nederlandse Antillen, was er sprake van een unieke ontwikkeling van carnaval doordat de Nederlandse kolonisten hun eigen karakteristieke manier hadden van vieren, de immigranten uit de Aziatische landen hun wijze, de Creoolse middenklasse hield privé-danspartijen binnen hun eigen sociale kringen en de mensen van de Oost-Caribische eilanden die naar het eiland waren gemigreerd om te werken in de olieraffinaderij, brachten hun eigen carnavalsfeesten en straatparades mee naar hun woonbuurten, gelijksoortig aan die van thuis.
Na het midden van de 20e eeuw begonnen al deze invloeden samen te smelten in één grote nationale culturele expressie op het eiland met mensen van bijna vijftig verschillende nationaliteiten.
Met de toevoeging van Tumba (de kenmerkende muziekvorm van het eiland) als de officiële muziek die gestimuleerd en gespeeld moet worden en het mediaverslag van vrijwel elke belangrijke gebeurtenis, is carnaval zonder enige twijfel de grootste en belangrijkste culturele manifestatie op Curaçao geworden.
Het carnaval op Curaçao is een viering in een geheel eigen klasse. Het neemt min of meer volledig bezit van de gehele gemeenschap door middel van wedstrijden (Tumba-muziek en Calypso-festivals), schoonheidswedstrijden, privé- en openbare feesten en straatparades tijdens de eerste weken van het jaar, met als hoogtepunt het weekend en de dinsdag voorafgaande aan Aswoensdeag (de eerste dag van de vastenperiode).
